- γενέτις
- γενέτις, η (θηλ. τού γενέτης*) (Α)η γενέτειρα*.
Dictionary of Greek. 2013.
γενέτις
Look at other dictionaries:
γενέτης — γενέτης, ο (θηλ. γενέτις, η) (AM) 1. πρόγονος 2. στον πληθ. α) πρόγονοι β) οι γονείς αρχ. 1. ο πατέρας 2. ο δημιουργός 3. ο γιος 4. (ως επίθ. θεού) ο γενέθλιος*, ο προστάτης τού γένους. [ΕΤΥΜΟΛ. < γενέ της από τη δισύλλαβη μορφή γενε (<… … Dictionary of Greek
